Night walk

Onderwerp: Night walk di sep 24, 2013 4:12 am

Valentino
Da Vinci

Een zucht verliet de man zijn mond en zijn handen bracht hij door zijn ogen. Lang duurde het niet voor er ook nog eens een geeuw bij kwam kijken. Het was al vrij laat, het was dan ook al na twaalf uur en heel de tijd was hij aan het werk geweest. De enige lichtbron was een kandelaar die op zijn bureau stond waar hij ook aan zat. Veel licht gaf het niet, waardoor zijn ogen steeds zwaarder en zwaarder werden. Toch wou hij de schets die hij aan het maken af hebben voor dat het ochtend was. Zo was hij nu eenmaal. Als hij aan iets begon wou hij het ook af hebben wanneer dat hij dat wou. Zelfs al moest hij daarvoor zijn nacht rusten opofferen. Het gebeurde wel eens dat hij dan tijdens zijn werk in slaap viel, maar Valentino had het ervoor over. Hij hield van zijn werk en wou het voor geen enkel bedrag wisselen. Toch besloot hij maar eens pauzen te nemen. Zijn papieren schoof hij opzij en een boek legde hij erop zodat het zeker niet weg kon waaien als hij straks de deur open zou doen. Voor de rest liet hij alles liggen waar het lag en schoof hij zijn stoel naar achter. Rustig begaf hij zich naar buiten. Hij verliet zijn werkplaats en de deur sloot hij achter hem en meteen kon hij de koude avondwind tegen zijn lichaam voelen. Zijn armen sloeg hij om zijn armen heen om zich te beschermen tegen de wind. Hij kon natuurlijk altijd een vest binnen gaan halen maar daar had hij simpel weg geen zin in dus liep hij zo gewoon maar verder. Veel volk was er niet meer, de meeste lagen al lang in hun bed en eigenlijk zou Valentino daar een voorbeeld aan moeten nemen. Ook hij had rust nodig en toch nam hij die niet. De paar mensen die hij tegen kwam begroete hij met een vriendelijk knikje. Het waren er hoog uit drie dat hij tegen was gekomen. Natuurlijk zaten de kleine steegjes vol met mensen. Voornamelijk zwervers die geen ander huis hadden en nu gedwongen waren om buiten te slapen. Het was haast niet menselijk waar ze soms moesten slapen. Vaak was het gewoon op de harde grond en als ze geluk hadden, vonden ze misschien een plek die beschut was tegen de wind en de regen, iets waar ze in de zomer geen last van hebben. Nee, dan hadden ze last van de veel te warme zon. Valentino was werkelijk blij dat hij niet zo’n leven had. Een groot inkomen had hij niet, maar hij had in ieder geval een huis waar hij in kon leven en hij had dagelijks ook zijn eten, tenzij hij natuurlijk te druk bezig was en zijn maaltijden gewoon oversloeg. Hij was geen rijke man maar hij had wat hij nodig had. De avondlucht had er even voor gezorgd dat de jongen waar wat wakkerder was, maar dat hield niet voor lang stand. Zijn ogen begonnen alweer zwaar aan te voelen. Hij besloot zich dan maar even neer te zetten op één van de banken die hier stonden. Door de muur waar de bank tegen stond kon hij naar achter leunen. Bijna automatisch sloot hij zijn ogen en luisterde hij naar de geluiden om zich heen. Het was geen goed idee, maar hij kon ze gewoon niet open houden. Valentino was er zeker van dat hij daar ter plekken in slaap kon vallen, en langzaam gebeurden dat ook. Des te langer hij zijn ogen gesloten hield, des te sneller zijn nood aan slaap toe nam. Hij was dan ook bijna in slaap gevallen toen hij ineens recht sprong. Zijn ogen waren gericht op de persoon die voor hem stond. ‘Sorry, ik uhm…had niet verwacht dat uhm…ik was gewoon verschoten, niets meer.’ Verklaarde hij. Het was dat hij niet verwacht dat dat er iemand ineens voor hem zou staan.

[Post die ik een tijdje geleden gemaakt had xD]
[& Jessy]